کتاب کاخی که فروریخت

این کتاب یکی از اجزای مجموعه‌ای با عنوان «پنجره‌ای نو به شاهنامه» است که با نگاهی تازه و نگارشی مناسب برای نسل جوان به بازار عرضه شده است. در توضیحات ارائه‌شده در پشت جلد، به روایت وقایع تاریخی و اساطیری پرداخته شده است. مردم در حال تبادل نظر در مورد سمبل‌ها و نشانه‌های موجود در این اثر بودند. آنچه که در ابتدا نشانه‌ای ساده به نظر می‌آمد، در حقیقت نمایانگر شخصیت کاوه آهنگر بود که نیزه‌ای که خود به دست ساخته بود را در دست داشت. تکه چرم نیز که او به پا کرده بود، بخشی از ابزار دست‌سازش بود که به هنگام کار بر روی فلزات استفاده می‌کرد تا به خود آسیبی نرساند. هر آهنگری با این ابزارها آشناست، اما اکنون این وسایل به نمادی از قیام علیه ستم و ستمگران تبدیل شده بود. صدای کاوه در میان جمعیت گم می‌شد و تنها کسانی که در جلوتر بودند، پیام او را به دیگران منتقل می‌کردند. مردم آرزو داشتند کسی باشد که به فریدون یاری رساند و با ضحاک که نماد شرارت و دشمنی با آفرینش است در بیفتد. آن‌هایی که این جملات را می‌شنیدند، با یک صدای واحد فریاد می‌کشیدند و هلهله‌کنان به ضحاک دشنام می‌دادند. مادرانی که فرزندان خود را از دست داده بودند، با اندوه گریستند و دلشان برای بچه‌هایشان تنگ شده بود. در افکار خود چنین می‌اندیشیدند که ای کاش در این لحظه در کنار مردم بودند و می‌توانستند از نزدیک شاهد این استقامت و فریادهای مردمی باشند که به لب مرگ رسیده بودند.