کتاب شاهنامه فردوسی

در دنیای ارزشمند ادبیات حماسی ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسی همانند خورشید درخشان و تابانی می‌درخشد. این شاعر بزرگ و مبدع با سرایش و سامان‌دهی داستان‌های حماسی شاهنامه، نه تنها اثری جاودانه خلق کرده بلکه نقشی ملی و حماسانه را نیز ایفا نموده است. او در زمانی به جمع‌آوری و بازتولید این افسانه‌ها پرداخت که زبان پارسی در حال زوال و فراموشی به سر می‌برد و واژه‌های بیگانه به طور فزاینده‌ای در حال نفوذ به این زبان کهن بودند. در دورانی که زبان عربی غالب بر ادبیات و علوم کشور بود، فردوسی با دقت و لطافت خاصی در سرودن شاهنامه، توانست تا حد زیادی این زبان اصیل را حفظ کند و آن را از هشتصد وشصت و پنج واژه عربی در اثر پنجاه هزار بیتی خود حفظ نماید. شاهنامه، این اثر عظیم که نتیجه سی سال تلاش و کوشش بی‌وقفه‌ی وی می‌باشد، به سه بخش اصلی شامل مسائل اساطیری، تاریخی و پهلوانی تقسیم می‌شود و بدون شک به عنوان بزرگترین اثر نوشته شده به زبان فارسی و یکی از مهمترین آثار حماسی در ادبیات جهانی به شمار می‌آید. تأثیر شاهنامه بر شاعران و نویسندگان مشهور جهانی، همچون ویکتور هوگو و گوته، نمایانگر عظمت و اعتباری است که این اثر از آن برخوردار است. نسخه‌ای نوین از شاهنامه فردوسی که بر اساس نسخه مسکو تدوین گردیده، به کوشش دکتر سعید حمیدیان توسط نشر قطره منتشر شده است. ویژگی‌های این نسخه شامل اصلاحات دقیق، ویرایش‌های هوشمندانه، همگن‌سازی متن، تبدیل اختصارات به نشانه‌های فارسی و ویراستاری دقیق به منظور آماده‌سازی کتاب برای چاپ، از جمله نکات مثبت آن به شمار می‌روند.